De weg van de minste weerstand: van Lady Astronaut tot noedels

Hi, Reinier hier,

Een tijd geleden schreef ik over een voedselbos. Collega freelance designer Nico Druif liet toen weten dat hij zelf met een voedselbos bezig is.

Wil je eens zien hoe dat gaat, zo’n voedselbos? Zaterdag 15 maart kan hij hulp gebruiken bij het realiseren van het voedselbos.

Op onze plek in Hauwert zijn we een inspirerende bloeiplaats aan het ontwikkelen die bijdraagt aan een gezonde, leefbare en toekomstbestendige wereld. Dit doen wij door een voedselbos met bloemenpluktuin en moestuin, een kleinschalige recreatiefunctie en een ontmoetingsplek te realiseren, waar educatieve, maatschappelijke en culturele activiteiten kunnen plaatsvinden.

Meld je aan via de speciale NLDoet pagina.

Verder deze week…

Fantastische schrijfster: Mary Robinette Kowal

Sinds jaar en dag luister ik naar de podcast Writing Excuses waar Mary Robinette een vaste kracht is. Het eerste boek dat ik van haar las was The Calculating Stars en ik voelde me gelijk helemaal thuis in haar schrijfstijl en gecreëerde wereld.

Ze maakt in interviews ook altijd heel duidelijk dat het drama dat zich in haar boeken afspeelt eigenlijk nooit gaat over slechte huwelijken. Ze vindt dat er al genoeg literatuur is waarin huwelijken niet slagen, daar zijn haar verhalen niet voor nodig.

De TV-serie For All Mankind heeft wat mij betreft iets te veel inspiratie gehaald uit deze boeken van Mary Robinette. De Lady Astronaut serie is heel menselijke sciencefiction waarbij ik me heel goed kan voorstellen dat mensen die normaal sciencefiction links laten liggen deze boeken juist wel zullen waarderen.

Het afval, dat zijn wij

Be an adult. Own your garbage. Garbage responsibility is something we’ve long since abdicated not only to faceless cans on street corners (or just all over the street, as seems to be the case in Manhattan or Paris), but also faceless developing countries around the world.

Craig Mod over afval.

Een object kan van heel nuttig naar ineens heel ongewenst gaan. En in een groot deel van de wereld willen we zo snel mogelijk van die troep af.

In Japan hebben ze er een andere relatie mee. Daar nemen ze verantwoordelijkheid voor hun afval en nemen het mee naar huis. Ik ga hieraan denken als ik de volgende keer niet thuis ben en van een nuttig item ineens afval maak.

De kunst van eenvoud

Het is absoluut een kunst om iets complex er eenvoudig uit te laten zien. Om iets eenvoudigs te maken is vaak veel inspanning nodig.

Dat ziet ook Kristie De Garis in haar post The Effort Behind Effortless.

A beautifully built drystone wall blends into the landscape. A carefully crafted sentence reads effortlessly. A well-composed photograph is something people appreciate, often without knowing why. Effort and skill aren't always noticeable—in fact, if you do your job well, they shouldn't be.

Ik loop hier regelmatig tegenaan. Niet alleen bij werk van anderen, maar ook in mijn eigen werk. Soms gaat er zoveel tijd in iets zitten dat het eindresultaat zo eenvoudig is dat ik er bijna teleurgesteld in ben. Is hier nou zoveel tijd in gaan zitten?

En elke keer moet ik mezelf weer overtuigen dat het beste werk zit in het zo eenvoudig mogelijk maken van dingen in plaats van complex. Nog eenvoudiger maken is nog meer tijd investeren.

Doe je best, maak het eenvoudig.

Mijn geheim voor een snelle noodlemaaltijd

Meestal een keer in de week maak ik een simpel noodlegerecht klaar. Ik begin met een knoflook-, gember- en uienmengsel in een wok, bak er dan wat groenten bij en voeg vervolgens wat vegetarische proteïne toe.

Tijdens het bakken maak ik ook de noedels gaar en gooi ik ze vervolgens in de wok. Ik voeg een zelfgemaakte "woksaus" toe, roer alles door elkaar, en binnen 20 minuten is de maaltijd klaar. Vaak gooi ik er als laatste nog een handje gebrande cashewnoten of pinda’s over.

Mijn eigen stappenplan om deze noodlemaaltijd divers te serveren:

Kies ongeveer 4 groenten:

Kies een proteïne:

Zelf woksaus maken:

of:

Met de woksaus experimenteer ik ook vaak, dus ga lekker je gang!

Eet smakelijk.

Postscriptum

Een waanzinnige bron voor allerlei soorten noodlegerechten is het YouTube kanaal Yeung Man Cooking. Als ik iets dynamischer wil eten dan mijn stappenplan, dan pak ik een recept daar vandaan.

Webhike

Het is woensdag, dus tijd voor een rondje internet!

💻 Technologie is politiek. Altijd al geweest, maar nu meer dan ooit. Why Techdirt Is Now A Democracy Blog (Whether We Like It Or Not)

📋 Wil je wat meer digitale autonomie? Dan is dit een prima lijst om eens door te nemen. 15 apps die beter zijn voor je privacy en welzijn

🙂 He, kijk nou, Elon musk in de metro van Londen .

🔗 Wat moet je doen als de website die je graag bezoekt geen of een slechte RSS feed heeft? Oplossingen te over in How far I'll go to make an RSS feed of your website .

🔬 Hoe alles, van het kleinste deeltje tot grote objecten, altijd de weg van de minste weerstand kiezen. En kiezen is hier letterlijk, alle paden worden geprobeerd. Mind is blown. Something Strange Happens When You Trust Quantum Mechanics.

Laten we niet doen alsof technologie alles beter maakt

I sat down at a cafe a few days ago, hungry and ready to order. But there were no menus at the tables - just a QR code on a hockey puck. My phone struggled to load the site to order a single cold brew, pop-ups to install the custom App kept obscuring the options, and I had to register with my phone number, email address, and first and last name to buy a $5 cup of coffee.

Dit gebeurt steeds vaker en Joan Westenberg vraagt zich in I'm Tired of Pretending Tech is Making the World Better af of de frictie die we denken weg te halen met technologie het allemaal wel waard is.

For the past 20 years, tech has promised to make things more efficient while making almost everything more complicated and less meaningful. Innovation, for innovation's sake, has eroded our craftsmanship, relationships, and ability to think critically.

Ik weet niet of Joan 100% gelijk heeft, maar ik kan me niet onttrekken aan het gevoel dat technologie niet alles beter maakt, maar wel een hoop kapot maakt.

De Grote Kapitalisme Show

♦️ Onze kleuter is nu op een leeftijd dat hij met spelletjes meespeelt. In Exit - Raadselplezier met Monsters moet je uitvinden welke monsters de koektrommels hebben gestolen! Een escaperoomspel vanaf kleuterleeftijd, en meerdere keren te gebruiken. We hebben er de grootste lol mee.

🧑‍🍳 Een boek waar ik zeker elke week uit kook is Simple van Yotam Ottolenghi. Heel veel voedzame, simpele, maar heel erg smaakvolle gerechten waar je zelf ook nog alle kanten mee op kan. Niet 100% vega, maar wel genoeg om mijn kookboekenkast te overleven.

🍳 Deze Le Creuset gietijzeren pan hebben we zo’n twee jaar in huis en ik kan ermee lezen en schrijven. Ik denk ook serieus dat hij onverwoestbaar is. Nadat je hem hebt ingebrand en een paar keer hebt gebruikt, kun je er prima een spiegelei in bakken zonder dat het aanbakt. Het is zeker een investering, maar elke paar jaar je anti-aanbaklaagpan weggooien is ook niks natuurlijk.

Tot de volgende week! 👋