Een mainframe is geen mainframe meer

Als ik aan een ‘mainframe’ denk, dan denk ik aan enorme computersystemen die cruciale processen beheren. En misschien kennen gen-z'ers de term zelfs niet meer. Maar waar komt dit woord eigenlijk vandaan?

In de jaren vijftig introduceerde IBM de 701-computer, opgebouwd uit verschillende ‘frames’—metalen structuren die specifieke componenten huisvestten, zoals het ‘power frame’ voor de stroomvoorziening en het ‘main frame’ voor de centrale verwerkingseenheid.

Eerst verwees ‘main frame’ dus naar het fysieke frame dat de kern van de computer bevatte. In de loop der tijd verschoof de betekenis naar de gehele computer zelf, en uiteindelijk naar de krachtige systemen die we tegenwoordig ‘mainframes’ noemen.

Ik leerde dit allemaal (en meer) door het artikel The origin and unexpected evolution of the word "mainframe" van Ken Shirriff.

Muskdrollen vervuilen onze ozonlaag

Overal waar er soepele regels zijn, vinden bedrijven mogelijkheden om hun kosten te verplaatsen naar de samenleving. En daar is Musk een ster in.

“What goes up, must come down”

En dat is precies het probleem met de Starlink-satellieten. Er worden duizenden van die Muskdrollen de ruimte in geschoten, en de eerste exemplaren worden alweer afgedankt.

Elke dag worden er zo’n vijf teruggestuurd naar de aarde. Althans, niet echt naar de aarde – ze verbranden in de atmosfeer.

Maar juist daar veroorzaken ze enorme schade. Al het materiaal waaruit ze bestaan, lost min of meer op in de atmosfeer.

What we're observing is a giant uncontrolled experiment in atmospheric chemistry. The demise of just one Gen1 Starlink satellite produces about 30 kilograms (66 pounds) of aluminum oxide, a compound that eats away at the ozone layer. A new study finds these oxides have increased 8-fold between 2016 and 2022, and the recent surge is increasing the pollution even more.

Bron: Spaceweather.com Time Machine

Timeline-apps - geen Reader en geen Social Media

Timeline-apps zijn een nieuw soort hybride tussen social media en RSS-readers in. Zo kun je er meer mee volgen dan alleen RSS-feeds, zoals YouTube-kanalen, podcasts en Mastodon-accounts. Maar je kunt er niets in posten en je blijft niet eindeloos hangen in een algoritmeriool.

Op dit moment zie ik twee goed uitgewerkte apps hiervan:

Reeder

Screenshot van de Reeder app

Niet te verwarren met de vorige versie van Reeder, die nu Reeder Classic heet. De nieuwe Reeder richt zich helemaal op het nieuwe timeline-formaat: veel verschillende zaken volgen en je positie in de tijdlijn wordt gesynchroniseerd over al je apparaten heen.

De UI zit goed in elkaar, hij vindt alle feeds die achter een URL zitten, en je kunt de app ook gebruiken als een 'read later'-service.

Voor bepaalde features heb je een abonnement nodig, maar dat is schappelijk geprijsd: €1 per maand of €10 per jaar.

Reeder is beschikbaar op iOS (iPhone én iPad) en op macOS.

Tapestry

Screenshot van de Tapestry app

Bij The Iconfactory hebben ze ook een timeline-app gemaakt, en dat doen ze zoals ze alles bij The Iconfactory doen: lekker eigenzinnig. Tapestry is de naam van hun timeline-app.

Qua timeline-features lijkt het op Reeder, maar de interface heeft een heel andere vibe en ook de prijs is een stuk hoger: €2 per maand of €23 per jaar.

Je kunt dit allemaal afkopen voor €90, waarna je de app oneindig kunt gebruiken. Flink aan de prijs als je het mij vraagt, zeker omdat het minder features heeft dan Reeder.

Er is nog geen Mac-app, al werkt de iPad-versie wel op een Mac met een M-processor. Niet optimaal.

Conclusie

Reeder heeft duidelijk mijn voorkeur. De interface is wat neutraler en alles loopt net even wat vloeiender. De prijs is lager en je krijgt meer features.

Ik zou zeggen: probeer het eens gratis uit. Als je RSS mist, en je wilt wel de voordelen van social media maar niet de nadelen, is een timeline-app misschien precies wat je zoekt.

Voor mij is het overigens een app naast mijn RSS reader. Daar zit een overdaad aan RSS feeds in die ik vaak snel scan of zelfs helemaal niet lees. Dat is voor mij een ander soort gebruik dan een timeline-app, daar ben ik vrij zuinig met dingen toevoegen.

Dag TikTok, hallo Wikipedia

Heb je vaak de behoefte om eindeloos te scrollen in een open algoritmeriool en wil je daar vanaf? Dat is voor velen van ons niet makkelijk.

Soms helpt het om tijdelijk een nieuwe gewoonte aan te leren die dezelfde behoefte vervult als de oude gewoonte, maar dan zonder de nadelen. Denk bijvoorbeeld aan kauwgom kauwen in plaats van een sigaret opsteken, of het drinken van een alcoholvrij biertje in plaats van een echt biertje.

En als je van je scrollverslaving af wilt, kan het helpen om niet langer door social media te scrollen, maar door Wikipedia.

En dat is wat WikiTok je laat doen, lekker scrollen door Wikipedia-artikelen.

Het digitale product zelf (Github: WikiTok) is ook best interessant. Zo is er geen backend nodig, omdat Wikipedia een prima API heeft waar de frontend direct gebruik van maakt.

Webhike

😱 The Network State Coup is Happening Right Now. Het gaat niet echt best in de VS. En van alle dingen die nu gebeuren vind ik het overnemen van de overheids-IT van Musk z’n stagiaires echt het bizarst.

🧙 ‘Human perception of time is one of the biggest limitations of being human’ — Interview met Adrian Tchaikovsky, die schrijver van het boek dat ik gisteren tipte.

🎬 Als acteurs in films je ineens gaan aankijken of zelfs tegen je beginnen te praten, dan breken ze ‘de vierde muur’. En er zijn nogal wat films waarin dat gebeurt. Supercut of Movie Scenes That Break the Fourth Wall

🤡 'Everything I Say Leaks,' Zuckerberg Says in Leaked Meeting Audio. Ik kan hard lachen om die sneue tech bro’s die de hiel van Trump likken.

👾 The Console Wars Are Over And Nobody Really Won. En wie maakt zich er nog druk om? Playstation of Xbox, who cares?

Zet C-3PO in een Mad Max wereld en je krijgt Service Model

Stel, je volgt C-3PO — die sociaal onhandige, vriendelijke, naïeve robot uit Star Wars — in zijn avonturen terwijl hij Luke Skywalker is kwijtgeraakt. Maar in plaats van de Star Wars-wereld, volg je hem op zijn tocht door de wereld van Mad Max.

In dat verhaal is C-3PO Charles, een robot butler, en moet hij zingeving zoeken in een dystopische toekomst vol gevaar en onzekerheid. En dat verhaal staat beschreven in het boek Service Model van Adrian Tchaikovsky.

Hoe gedraagt een wezen van pure logica zich in een gebroken wereld? De Roomba’s blijven stofzuigen, de zelfrijdende auto’s rijden hun rondjes en de kattenvoerdispensers blijven kattenvoer geven.

Door de humor wordt het dramatische verhaal van de ondergang van onze samenleving behapbaar en verteerbaar. Ik heb vaak hard gelachen om de niet eens zo heel onrealistische toekomst die Adrian in het boek voorschotelt. Lachen om maar niet te hoeven huilen.

Een extra tip is het luisterboek van Service Model. Adrian Tchaikovsky leest zelf zijn verhaal voor en weet daarom precies over te brengen wat zijn intentie is met de karakters.

Een aanrader, zelfs in deze tijd waarin we leven.

Vier dikke sterren uit vijf.

Dataharkers

Het is een publiek geheim dat gratis apps je data binnenharken en verkopen. Maar hoeveel data, en hoe schaamteloos het allemaal gaat, is best bizar.

Dat merkte Tim toen hij zijn data in een data-lek terugvond en wilde weten hoe de vork nou precies in de steel zat.

🔗 Everyone knows your location

Je hoeft niet verbonden te zijn

We leven in een wereld waar alles en iedereen met elkaar verbonden moet zijn. Maar is dat eigenlijk wel nodig? Natuurlijk levert het ons iets op, maar de kosten blijven vaak verborgen, of we negeren ze gewoon.

It’s 2025, social networks have been around for about 20 years, and by now we can pretty confidently say we’ve run the experiment, the results are in and it’s pretty clear this stuff isn’t working the way it was intended to.

Uit You don't need to be connected to the whole world - 82MHz

Jaren geleden heb ik Facebook en Twitter vaarwel gezegd – een beslissing waar ik alleen maar blij mee ben. Instagram laat ik vaak maanden links liggen, om dan een dag terug te keren en te beseffen dat ik het helemaal niet mis.

Mastodon maakt me wél blij. Dat is een ware oase in de algoritmewoestijn die de gangbare social media zijn geworden. Je krijgt wat je volgt, en meer niet.

Musk neemt de overheids-IT van de VS onder controle

Elon Musk’s minions—from trusted sidekicks to random college students and former Musk company interns—have taken over the General Services Administration, a critical government agencythat manages federal offices and technology. Already, the team is attempting to use White House security credentials to gain unusual access to GSA tech, deploying a suite of new AI software, and recreating the office in X’s image …

Wired:  Elon Musk’s Friends Have Infiltrated the General Services Administration 

Het leest als een dystopische thriller, maar is het nu aan de gang.

Het aan elkaar knopen van systemen, het afschalen van kennis ten behoeve van een all-service IT partij (bv. Amazon), het makkelijk uitgeven van rechten over grote hoeveelheden data. Het is allemaal gedaan in naam van efficiëntie en geld besparen.

Maar andere belangrijke waarden voor IT-systemen zijn hierbij over het hoofd gezien of bewust genegeerd. Stressbestendigheid, security, duurzaamheid. Een lange termijn visie gaat altijd verloren als er op de centen gelet moet worden.

De natuurwetten van het kapitalisme zijn onze veiligheid gaan dicteren. De weg naar totale controle is geasfalteerd voor Musk en Trump. En ze rijden er met volle snelheid met hun Swasticars overheen.

Audio faxen

Stel, je vindt een Apple Powerbook van 30 jaar oud met daarop audio die je graag wilt bewaren. Hoe krijg je dat van dat ding af? Niet zonder gedoetjes blijkt. De datapoorten zijn veroudert, er is geen audiopoort aanwezig, er zit geen internet op en ook geen netwerkpoort zoals we die nu kennen.

Toch zet je door en lukt het je de audio eraf te krijgen. Hoe? Je faxt het!

How to Copy a File From a 30-year-old Laptop

Dag Audible

Sinds gisteren ben ik weer een stukje meer losgekomen van De Big Tech. Met de tool Libation heb ik mijn Audible bibliotheek van luisterboeken binnengeharkt en alles geconverteerd naar rechtenvrije mp3’s.

Via Storytel ben ik nu aan een nieuw luisterboek begonnen en als je eenmaal luistert is er natuurlijk geen verschil tussen Audible en Storytel. Helaas heb ik al wel gezien dat Storytel niet alle boeken in de collectie heeft die ik graag zou willen luisteren. Maar goed, eerst maar eens de boeken luisteren die wél overeenkomen, en dan zien we verder.

Update over het elke dag een blog project

We zijn nu op dag 29 van mijn experiment om elke dag te bloggen, en het goede voornemen begint af en toe al te kraken.

In het weekend schiet het er bijna weleens bij in. En dat is gek natuurlijk, want in het weekend zou er toch meer tijd moeten zijn. Maar nee. Tijd is niet het probleem in het weekend, het is afwezigheid van structuur.

Een doordeweekse dag, die heeft structuur. Opstaan, bammetjes smeren voor de kids, op tijd aan het werk, weer naar huis, koken, kids naar bed, tijd voor mezelf (en wederhelft). Hierin is dat schrijven en publiceren van een blogpost best in te plannen. Maar in het weekend heerst de chaos en dan schiet het er gewoon (bijna) bij in.

Om het vol te houden ga ik een paar aanpassingen doen: vakanties zijn vakanties, ik blog dan niet door. En als ik een normale dag niet blog hebben we het er niet over, we doen net of het niet gebeurt is, voor je kijken doorlopen. Ik plaats er later gewoon een keer twee en pak de draad weer op.

Zo ga ik de komende tijd eens kijken of deze nieuwe regels het dagelijks bloggen wat dragelijker maken.

Webhike

Vandaag heb ik een webhike voor je, oftewel een post met onsamenhangende maar toch interessante links.

Tim Apple en Trump

Joe (een van de twee hosts van de the Defocused podcast) stelt terecht vast dat het op z’n minst vreemd is dat Tim Cook net zo hard heeft meegedaan aan het hielenlikken van Trump als de andere Big Tech CEO’s.

I don’t have any way of knowing what Tim Cook’s thought process was when he agreed to give a million dollars to the inauguration fund, or to know with any certainty why he agreed to travel to Washington to sit shoulder to shoulder with the other CEOs all vying for preferential treatment from the President.

Uit: Tim Cook Is Failing Us

Ik ben daar ook verbaasd over. Hoe kun je je bedrijf als uitgesproken LGBTQIA+ vriendelijk presenteren en dan vervolgens de inauguratie van Trump zo steunen? Tim, die zelf openlijk gay is, zou beter moeten weten.

Hoe Apple zich verder gaat verhouden tot het presidentschap van Trump (en Musk) moet de tijd gaan uitwijzen, maar Tim staat wat mij betreft 1 - 0 achter.

Harris veranderde van een vriend naar een vijand van Musk

Sam Harris, bekend schrijver en filosoof, was ooit een goede vriend van Elon Musk. Dat veranderde paar jaar geleden.

I didn’t set out to become an enemy of the world’s richest man, but I seem to have managed it all the same. Until this moment, I’ve resisted describing my falling out with Elon Musk in much detail, but as the man’s cultural influence has metastasized—and he continues to spread lies about me on the social media platform that he owns (Twitter/X)—it seems only appropriate to set the record straight.

De vriendschap brokkelde af toen de wereld in pandemie-modus terecht kwam. Musk vond het allemaal maar één grote poppenkast en kon om de een of andere manier niet geloven dat een virus exponentieel leed kon veroorzaken.

If I hadn’t known that I was communicating with Elon Musk, I would have thought I was debating someone who lacked any understanding of basic scientific and mathematical concepts, like exponential curves.

Het stuk van Harris biedt een opmerkelijk inkijkje in hoe Musk steeds verder afdreef en zijn voormalige vriend tot vijand verklaarde.

The Trouble with Elon

Slopende systemen

Er zijn een hoop systemen die wij mensen hebben opgetuigd die niet in het voordeel zijn van ons allemaal. Deze systemen verrijken een zeer select aantal mensen maar slopen de rest.

Zo heeft ondertussen de helft van de mensen op de wereld overgewicht (Het Uur met voedingswetenschapper Jaap Seidell gaat hier grotendeels over). En meer dan een miljard mensen hebben op dit moment een verhoogd risico op calamiteiten door klimaatverandering. We beginnen de grenzen en de barsten te zien van de systemen die we hebben opgetuigd om een klein deel van de wereld welvaart te geven.

Een ander systeem dat ons vooral mentaal sloopt is Big Tech met z’n algoritmes en ‘social’ media.

Marleen Stikker is al meer dan 30 jaar bezig met de digitale systemen die vervlochten zijn met onze samenleving en heeft dit systeem goed op de korrel. Hierover praat Marleen in Het Uur met Pieter van der Wielen.

Een lichtpuntje dat ik zie is dat steeds meer mensen zich bewust zijn van het idiote systeem dat is opgetuigd ter verrijking van een paar witte mannen en hun entourage. Social media zien een afname in gebruikers. Jammer alleen dat de mensen (of de bots?) die achterblijven nog vaker in hun toeter gaan roepen. Hopelijk als een stel verloren stervelingen in de woestijn.

Een QR code met twee links

Een QR code is gemaakt om via een bepaald patroon een URL door te geven via de camera van je telefoon. Hoe een QR werkt is onwijs interessant. En met een beetje geknutsel kun je blijkbaar twee URLs in een QR code verbergen!

The trick is to identify the cells that are different between the two URLs, for instance, and split them in half vertically and horizontally: making them into a tiny checkerboard. It appears that some QR decoders sample in the center of each target square, and the center will be in one side or the other depending on the tilt of the QR code.

This QR Code Leads To Two Websites, But How?

De afstand tussen Trump en Hitler

Er is een theorie dat iedereen in de wereld is verbonden door middel van maar 6 schakels. Ik ken bijvoorbeeld een vriend van een voetballer uit het Argentijnse voetbalelftal. Die voetballer kent (uiteraard) Lionel Messi. Messi kent Justin Bieber.

Er zijn dus maar 3 schakels nodig om van mij naar Justin Bieber te komen. Misschien zelfs minder natuurlijk, want ik ken een hoop schakels niet van de mensen om me heen.

Van dit principe is een tool gemaakt, The Network Of Time. En dan niet op basis van ‘kennen’ maar op basis van wie er op een foto met elkaar hebben gestaan. Ik vind het echt prachtig om op deze manier de link tussen twee mensen te zien.

Zo zijn er maar drie foto’s nodig om van Donald Trump naar Adolf Hitler te komen.

Er staan ook een hand vol Nederlanders in de lijst. Bijvoorbeeld Rutte, Balkenende en Famke Janssen. Ook Rutger Hauer is present, en je hebt 4 foto’s nodig om van hem naar 50 Cent te komen.

De afstand tussen Rutger Hauer en 50 Cent is dus groter dan de afstand tussen Trump en Hitler, maar dat wist ik eigenlijk al wel.

Winter is het einde

We staan aan het begin van het nieuwe jaar, maar het is koud, kil en hartje winter. In mijn hoofd zit winter nu eenmaal niet in het laatje nieuw jaar, maar juist in het laatje einde van het jaar.

Als Schoof één ding kan doen om mijn respect te verdienen, dan is het wel het jaar laten beginnen op 1 maart. Veel logischer! Ik koppel de lente namelijk veel meer aan begin, start en ontwaking.

Laten we de meteorologische seizoenen als officiële seizoenen omarmen en de biologische en astronomische (een beetje) vergeten. Dan wordt Sinterklaasavond eindelijk officieel een écht winterfeest, precies zoals het al in mijn hoofd zit.

Kwartaal 1 start op 1 maart. Daarna volgen zomer, herfst en winter. Eenvoudig. De kwartalen vallen netjes samen met de seizoenen—heerlijk! En we bewaren de kortste maand voor het laatst, voelt ook gewoon veel beter.

De wereld laten werken zoals de laatjes in mijn hoofd: wat zou dat fantastisch zijn.

De kleuren van Mario

Er blijft gelukkig nog genoeg ruimte op Het Internet voor gekke, interessante dingen. Want wie verzint het nou om een uitgebreid onderzoek te gaan doen naar de aantallen kleuren en de volgorde daarvan in de logo’s van Super Mario spellen? Nou, Louie Manta dus:

Most Mario games with polygonal logos have a different color per letter, but the sequence of colors in Mario’s name is rarely the same sequence across games. This captivated me—for some reason—and I set out to analyze every Mario video game logo to see if I could find a pattern for specific arrangements of colors and to determine the “most Mario” color scheme.

Ga mee in dit konijnenhol in The Most Mario Colors.

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5