Lego-torens moeten om. Maar hoe?

Je hebt een Lego-toren en deze moet je zien te slopen met een mechanisch aangedreven Lego-voertuig. Lukt het het voertuig de toren te slopen, dan wordt de toren versterkt en begint het spel opnieuw. Is de toren onbreekbaar door het voertuig, dan moet er een nieuw voortuig verzonnen worden.

Afijn. Hilariteit alom wat mij betreft, deze video Destroying Lego Towers.

Webhike

Niet helemaal zeker weten rekenen

De Unsure Calculator helpt je om berekeningen te maken wanneer je niet over exacte cijfers beschikt, maar slechts over ‘ballpark figures’.

Zo levert 100 gedeeld door 4 tot 6 uiteraard een hele bell curve aan mogelijkheden op. En deze rekenmachine toont je precies dat.

Voor zzp’ers is dit bijvoorbeeld handig om de ‘spread’ van je jaaromzet te berekenen. Stel: je hanteert een uurtarief van 100 euro en werkt 6 tot 8 uur per dag, 4 tot 5 dagen per week en gedurende 38 tot 46 weken per jaar. Dan krijg je hiermee gewoon een zinnig en bruikbaar antwoord.

Lekker jezelf een securitynachtmerrie vibecoden

Als je lekker aan het vibe-coden bent, heb je vaak niet meteen door dat de AI die je gebruikt soms tools verzint die helemaal niet bestaan. Deze fictieve ‘dependencies’ probeert de AI van het internet te halen om in je software te integreren – zonder succes natuurlijk.

Maar het wordt echt een security-nachtmerrie wanneer de AI steeds dezelfde niet-bestaande tool blijft "hallucineren" en iemand met kwade bedoelingen besluit om deze tool daadwerkelijk online aan te bieden, compleet met malafide code.

Dit fenomeen bestaat al en staat bekend als slopsquatting.

Even worse, when you Google one of these slop-squatted package names, you’ll often get an AI-generated summary from Google itself confidently praising the package, saying it’s useful, stable, well-maintained. But it’s just parroting the package’s own README, no skepticism, no context. To a developer in a rush, it gives a false sense of legitimacy.

AI code suggestions sabotage software supply chain

Weg met reclame

Ad companies are never going to regulate themselves—it's like hoping for heroin dealers to write drug laws.

What If We Made Advertising Illegal? Terechte vraag van Kōdō Simone.

Reclame beïnvloedt ons zo sterk dat ik het idee niet eens meer radicaal vind. Laat mensen zelf nadenken in plaats van hen gedachten op te dringen.

Krijgen de “doe je eigen onderzoek”-mensen toch gelijk!

Webhike

Fantastische schrijfster: Becky Chambers

Becky Chambers duikt diep in personages waar je van gaat houden, ook al lijken ze voor geen meter op je. Een ruimteschip voelt ineens gedurende het lezen van een boek als je thuis.

In de Wayfarers-serie van Becky Chambers draait het vooral om diversiteit, verbinding en begrip. The Long Way to a Small, Angry Planet is een warme roadtrip door de ruimte, waarin de crew je familie wordt.

A Closed and Common Orbit zoomt in op wat het betekent om mens te zijn. Door de ogen van een AI die probeert zich aan te passen aan een menselijk lichaam en een jonge vrouw op zoek naar haar plek, wordt je uitgedaagd om na te denken over identiteit en vrijheid.

In Record of a Spaceborn Few volg je personages op een ruimteschip-kolonie. Het boek laat zien hoe het is om te leven in een samenleving waar solidariteit en gemeenschap belangrijker zijn dan bezit of macht.

Met The Galaxy, and the Ground Within neemt Becky afscheid van deze serie met een warm verhaal over gastvrijheid en saamhorigheid tussen vreemden. Terwijl ze vastzitten op een afgelegen planeet leren personages uit totaal verschillende werelden elkaar écht kennen.

De boeken zijn bij elkaar een serie, maar ze zijn ook echt prima los van elkaar te lezen. Er zijn geen terugkerende karakters en de connecties die de boeken hebben zijn niet relevant voor het verhaal dat er verteld wordt.

Becky Chambers zorgt voor empathie in haar boeken. Wederom een aanrader voor iedereen die denkt niet van sciencefiction te houden. En blijkbaar ook Elon Musk, want die kan zeker wat empathie gebruiken.

Inlichtingendienst voor de goede zaak

Deze interessante aflevering van de podcast Follow the Money interviewt gaat over Justice for Prosperity. Harm Ede Botje praat hierin met Jelle Postma, directeur van Justice for Prosperity, over het werk van zijn organisatie én over zijn persoonlijke drijfveren.

Jelle schetst hoe rechts-populistische politici bewust angst en verdeeldheid zaaien om aan populariteit te winnen. Ze maken minderheden – van migranten tot LHBTI+ gemeenschappen – tot zondebok, vergelijkbaar met hoe in de jaren dertig Joden werden aangewezen als schuldigen voor maatschappelijke problemen.

Justice for Prosperity verzamelt publieke data, maar zet ook informanten in om bijeenkomsten bij te wonen, bijvoorbeeld waar politici als Orbán en Wilders spreken. Juist bij bijeenkomsten waar de organisatie zelf niet welkom is, proberen ze inzicht te krijgen in de besproken thema’s.

Grofweg richt Justice for Prosperity zich op vier groepen die een bedreiging vormen voor de democratie:

  • Ultra-conservatieven
  • Extreem-rechts
  • Extremisten en influencers
  • Oligarchen

Postma onthult hoe invloedrijke buitenlandse spelers – van gefortuneerde Russische oligarchen tot Amerikaanse religieus-conservatieve lobby’s – deze bewegingen voeden met geld en steun. Miljoenen dollars en euro’s vloeien vanuit de Verenigde Staten en Rusland naar Europese organisaties die zich verzetten tegen bijvoorbeeld abortusrechten en gendergelijkheid.

Zijn boodschap en missie zijn helder: alleen door kennis te delen en krachten te bundelen kunnen we de gecoördineerde aanvallen van populisten, oligarchen en ultraconservatieven effectief counteren en onze democratische waarden beschermen.

Zeker het beluisteren waard!

Ghiblified drek

Opeens waren ze daar: Ghiblified afbeeldingen. Social media stond de afgelopen week helemaal vol met door AI gegenereerde plaatjes in de stijl van Studio Ghibli.

Weinig creatief, een klap in het gezicht van Studio Ghibli, en een ethisch kompas van lik m’n reet.

Wat dit laat zien, is dat het concept van copyright morsdood is. Doodverklaard door de AI-organisaties en opgegeven door de gebruikers.

Miyazaki, mede-oprichter van Studio Ghibli, heeft al lang geleden zijn zorgen en ergernis over AI geuit.

I am utterly disgusted. I would never wish to incorporate this technology into my work at all. I strongly feel that this is an insult to life itself.

Brian Merchant heeft een scherpe analyse van het ongemakkelijke gevoel waar je morele kompas van zou moeten aanslaan als je van die Ghiblidrek voorbij ziet komen.

‘OpenAI’s Studio Ghibli meme factory is an insult to art itself’

Webhike

Alva verloor zijn bril

Ik heb niet zoveel met 1 april. Het enige positieve aan 1 april was dat ik op de middelbare school vrij had op die dag. In Brielle vieren ze namelijk de bevrijding van de stad door de Watergeuzen op die dag. Geen grap.

Maar dat wist je waarschijnlijk al, want een hoop mensen denken dat de bevrijding van Brielle zelfs de oorsprong is van 1-aprilgrappen. Dat ze in andere landen ook 1-aprilgrappen maken, zien ze dan voor het gemak even over het hoofd.

En grappen maken in het buitenland doen ze zeker. Zo vond ik deze wel erg grappig. Maar je hebt 'm waarschijnlijk ook al wel gezien, want de video heeft al bijna 140 miljoen views! Geen grap.

Math Professor Fixes Projector Screen (April Fools Prank)

Fantastische schrijfster: Alix E. Harrow

Alix E. Harrow schrijft geen lange series, elk boek dat ze schrijft is een afgerond verhaal. Zodra er een nieuw boek van haar uitkomt, dan weet ik, die moet ik lezen.

The Ten Thousand Doors of January draait om verhalen en hoe ze de wereld kunnen veranderen. The Once and Future Witches speelt met feminisme en magie op een manier die verrassend logisch voelt. En Starling House heeft een beklemmend huis dat hoogstwaarschijnlijk een eigen wil heeft.

Harrow’s boeken lezen als sprookjes, maar dan net een tikkeltje scherper en eigenzinniger. En ze raakt me altijd met haar verhalen. Meer dan eens heb ik tranen moeten laten.

Fantastische schrijfsters: Rebecca Roanhorse

Epische fantasy, maar zonder kastelen en ridders. Rebecca Roanhorse haalt haar inspiratie namelijk niet uit Europa, maar uit Zuid-Amerikaanse culturen. En dat geeft de Between Earth and Sky-trilogie een totaal andere vibe dan de doorsnee fantasy.

In Black Sun, het eerste deel, volgen we een blinde profeet met een duistere bestemming, een kapitein met bovennatuurlijke krachten en een priesteres die meer weet dan ze laat blijken. Het resulteert in intriges, magie en een politieke strijd die voelt als een langzaam ontbrandende lont.

Rebecca combineert mythologie, macht en maatschappelijke thema’s. Het is zowel meeslepend als confronterend. Er zit meer in dan alleen actie en magie, het gaat ook over identiteit, onderdrukking en opstand.

Ik heb genoten van deze trilogie. Erg bijzonder om te lezen. Nouja, luisteren, want ik heb de audio-boeken gelezen. Om alle karakters een stem te geven was er een hele cast aan voorlezer te horen in de boeken. Dat brengt het nog meer tot leven.

Webhike

Statistieken en leugens

Met statistieken kun je de waarheid zo vormgeven dat een leugen nauwelijks opvalt. De data klopt, maar de presentatie geeft er een compleet andere draai aan.

Vandaar ook de uitspraak lies, damned lies, and statistics.

Nathan Yau laat in de uitgebreide blogpost ‘Defense Against Dishonest Charts’ zien hoe dat werkt: liegen met waarheidsgetrouwe cijfers. Dankzij alle interactieve voorbeelden die hij geeft, begin je de verdraaiingen snel te doorzien. Een must-read in deze tijden van fake news.

Zit je ineens in een vreemde app-groep met J.D. Vance

Het is een bizarre situatie waarin Jeffrey Goldberg, Editor in Chief van The Atlantic, zich bevond. Hij werd om onverklaarbare redenen toegevoegd aan een Signal-groep waarin de VS een aanval op de Houthi's besprak. J.D. Vance zat er bijvoorbeeld in, als ook Marco Rubio en Michael Waltz.

After receiving the Waltz text related to the “Houthi PC small group,” I consulted a number of colleagues. We discussed the possibility that these texts were part of a disinformation campaign, initiated by either a foreign intelligence service or, more likely, a media-gadfly organization, the sort of group that attempts to place journalists in embarrassing positions, and sometimes succeeds. I had very strong doubts that this text group was real, because I could not believe that the national-security leadership of the United States would communicate on Signal about imminent war plans.

Maar toen die aanval écht plaatsvond, wist Jeffrey zeker dat hij niet in de maling werd genomen.

The Trump Administration Accidentally Texted Me Its War Plans

Fantastische schrijfster: Ann Leckie

Als je houdt van sciencefiction met meer dan alleen spectaculaire ruimtegevechten, dan is de Imperial Radch-trilogie van Ann Leckie een aanrader. Het is slimme, gelaagde sci-fi waarin kunstmatige intelligentie, identiteit en macht centraal staan.

De hoofdpersoon, Breq, is een AI die ooit een gigantisch oorlogsschip was met talloze menselijke lichamen als extensies van het bewustzijn. Nu is er nog maar één lichaam over en het lichaam is uit op wraak. Het is episch.

Ann Leckie speelt met perspectief en taal. Het Radchaai-rijk maakt bijvoorbeeld geen onderscheid tussen geslachten, wat je als lezer dwingt om na te denken over identiteit. De trilogie laat bovendien zien hoe macht functioneert: niet alleen met brute kracht, maar ook via subtiele onderdrukking en cultuur.

Meeslepende sciencefiction en ook intellectueel uitdagend, veel meer heb je niet nodig.

Webhike

🚙 In Kun je een zelfrijdende auto voor de gek houden? zie je dat dat kan, en vooral als de zelfrijdende auto een Tesla is.

⚽️ In PERFECT FIT from Level 1 to Level 100 zie je een duo onvoorstelbare dingen proberen. En erin slagen.

🐟 Ik had van de week dit artikel uit 2022 nodig. Wie de fuck zijn Gladde Paling en Vieze Asbak?!. Als een natte visstick raak ik de grip kwijt op wat is nou.

😱 “The number of autocracies (91) has just surpassed democracies (88) on this list for the first time in two decades.” En dan zit de VS daar nog niet tussen. Nóg niet. U.S. could lose democracy status, says global watchdog

🌍 Where Are You From? Hilarisch en pijnlijk.

Nostalgie is een valkuil

The strangest word in the racist dogwhistle phrase “make America great again” has always been “again.” It begs two questions. Exactly when was it great before, and who was it great for? My guess is that the Americans who wear that phrase on their little red hats have the answer to both.

Uit How to hide a painting

Veel mensen verlangen terug naar ‘de goede oude tijd’, maar zoals Mike Monteiro het zo treffend zegt: "It was only ever happy days for some."

Er bestaat geen goede oude tijd. Vroeger was het vooral kommer en kwel. Een handvol witte mannen had het voor het zeggen. En nu zijn er weer witte mannen die daarheen willen. Of, nou ja, die vooral willen behouden wat ze dreigen kwijt te raken.

Vaccin tegen desinformatie

Talloze onderzoeken tonen aan dat rechtse populisten veel meer desinformatie verspreiden dan linkse populisten. Wat ook opvalt: linkse mensen zijn geneigd hun eigen populisten op deze onzin aan te spreken, terwijl aan de rechterkant een ongemakkelijke stilte valt als er weer eens een nepnieuwtjesbom ontploft.

Dit kwam ter sprake in een aflevering van de podcast FTM Interviewt met Sander van der Linden. Hij is de auteur van Foolproof: Why Misinformation Infects Our Minds and How To Build Immunity. De titel zegt het al: desinformatie werkt als een virus en we kunnen ons ertegen wapenen.

Van der Linden laat zien hoe nepnieuws zich verspreidt en wat we kunnen doen om onszelf en anderen daartegen te beschermen.

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7