Mijn oud-buurvrouw Lieke is met haar vader aan een monsterwandeltocht dwars door de UK begonnen en maakt daar leuke filmpjes over. Ze gaan de komende maanden zo’n 2000 km lopen van het zuid-westen in Engeland naar het noord-oosten in Schotland.

Je ziet bijvoorbeeld hun voorbereiding op de trip en sinds vorige week komen ook de filmpjes binnen van hoe hun tocht nu verloopt.

Als ik naar de filmpjes kijk krijg ik gelijk zin om ook 2000 kilometer dwars door de UK te lopen, terwijl mijn grootste wandelprestatie ooit een avondvierdaagse van 15km is geweest.

Je ziet alles op: @TakeAHikeWithLiek

Hallo ouwe toetsenbordtijger! Ik ben hier om je te vertellen dat je toetsenbord niet echt je vriend is. Integendeel, het zit je vaak in de weg. Op het gebied van productiviteit en ergonomie is het toetsenbord blijven steken in 1867.

Alle beperkingen van de originele typemachine zitten nog steeds in ons moderne toetsenbord. Hoe bijvoorbeeld de kolommen niet recht onder elkaar staan en de hoeveelheid aan toetsen die er beschikbaar zijn op onbereikbare plekken.

Maar hier is wat aan te doen. Neem controle over je keymap! Want een goede keymap kan het verschil betekenen tussen je gewrichten slopen door alle vingeryoga die je op een werkdag doet en gezonde handen en polsen als je straks 60 bent.

En heel eerlijk: je zal op dit gebied de grootste stap kunnen zetten met, naast een voor jou nuttige keymap, een nieuw ergonomisch toetsenbord. Maar over de hardware-kant later meer in een andere post.

Wat is een keymap?

Een keymap is de vertaling die je fysieke toetsenbord maakt van de ingedrukte toets naar datgene wat die ingedrukte toets moet doen. De keymap staat geprogrammeerd in je toetsenbord zodat je toetsenbord de juiste dingen communiceert over de ingedrukte toetsen naar de computer.

Je drukt bijvoorbeeld de knop in van de A en je krijgt op je computer de letter a te zien. En je ziet al, op je toetsenbord staat de hoofdletter A, maar je computer maakt daar de kleine letter a van, omdat je de shift er niet bij indrukt. Vinden we heel logisch, maar de keymap is dus niet automatisch datgene wat er op je toetsen staat afgedrukt.

Een keymap zorgt er ook voor dat toetsencombinaties goed worden afgehandeld zodat het indrukken van de shift in combinatie met de A juist wel de hoofdletter A op je scherm tovert.

Waarom zou je je keymap willen aanpassen?

Twee redenen: productiviteit en ergonomie. Je kunt je leven wat makkelijker maken door bepaalde toetsencombinaties die je vaak op een dag uitvoerd te vereenvoudigen en slecht bereikbare toetsen beter binnen bereik te maken. Dit is natuurlijk hartstikke persoonlijk en zal zelfs per taal en soort werk verschillen.

Op je huidige toetsenbord kun je waarschijnlijk vooral op productiviteit winnen, voor een flinke ergonomische stap zul je ook een ander toetsenbord nodig hebben.

Hoe pas je een keymap aan?

Het gros van de toetsenborden hebben een keymap waar je niks aan kan veranderen. Het zit voorgeprogrammeerd op je toetsenbord en de meeste mensen realiseren zich niet eens dat het aanpassen van een keymap überhaupt een ding is.

Het wordt een ander verhaal als je een eigen toetsenbord gaat maken of een toetsenbord koopt die de mogelijkheid heeft om je keymap aan te passen (zoals de meeste nieuwe Keychron toetsenborden bijvoorbeeld). Dan is er de software QMK waar je mee aan de slag kunt. Mocht je niet de scriptkant van een keymap in willen duiken, dan is er ook VIA die bepaalde features van QMK ontsluit via een online UI.

Er zijn heel wat communities die elkaar ermee helpen en waarbij ook keymaps worden gedeeld. Kijk bijvoorbeeld eens op de Reddits ErgoMechBoards en OLKB of de Discords van SplitKB en KeebSupply.

Zonder speciaal toetsenbord aan de slag

Je kunt al veel bereiken door speciale software op je computer te installeren om als een soort tussenpersoon te dienen tussen je keyboard en je computer. Op deze manier verander je niks aan je toetsenbord (je kunt dus je huidige toetsenbord blijven gebruiken), maar wel aan de manier waarop toetsen worden geïnterpreteerd door je computer.

Op de Mac is er bijvoorbeeld de app Karabiner Elements die je hiermee kan helpen. Het is niet zo krachtig als een keymap in de firmware van een toetsenbord, maar voor wat nuttige hacks kom je een heel eind. Ook hier is een community misschien handig om te raadplegen: Karabiner Elements Reddit

Wat kun je dan zoal met een eigen keymap?

De mogelijkheden zijn eindeloos, maar hier een paar zaken die je productiviteit en ergonomie zelfs op een on-ergonomisch toetsenbord zullen verbeteren.

Tap en hold

Toetsen kunnen met een 'tap' iets anders doen dan met een 'hold', dus het ingedrukt houden van de toets. Op je huidige toetsenbord zitten specifieke toetsen die alleen iets doen als je ze ingedrukt houdt, zoals bijvoorbeeld de alt of de shift. Een veel gemaakte eerste aanpassing is het veranderen van de linker en rechter shift zodat het bij een hold gewoon de shift is, maar bij een tap links de ( en rechts de ).

En andere veelgebruikte toepassing hierbij is de capslock die iedereen altijd in de weg zit. Maak er een HYPER-toets van bij hold (ctrl-alt-shift-cmd tegelijk) en bij een tap de esc toets. Nu kun je zelf sneltoetsen op je computer inregelen die gebruik maken van deze HYPER-toets. Ik ga hier later weleens wat meer over vertellen, want de HYPER-toets is een eigen post waard.

Wat ook handig voor jouw situatie zou kunnen zijn is het aanpassen van het ingedrukt houden van de Q naar CMD-Q. Zo hoef je enkel nog maar de Q ingedrukt te houden om een applicatie af te sluiten.

Dit is het script om dit voor elkaar te krijgen in Karabiner Elements:

Misschien komen de creatieve sappen nu bij je naar boven om hold-acties op andere toetsen te bedenken. Zo zou je bijv. een veel gebruikte applicatie kunnen lanceren door de spatietoets ingedrukt te houden of het indrukken van de . te laten resulteren in het … karakter.

Hoofdletters zonder vingeryoga

Je kunt je toetsenbord zo inregelen dat een lange tap op een karakter, dus even langer ingedrukt houden dan je gewend bent, de shift variant van het karakter oplevert. Dit is een standaard feature van QMK en heet Auto Shift en ook met Karabiner Elements is dit in te regelen.

Zo hoef je geen vingeryoga te beoefenen met de niet-ergonomisch geplaatste shift en bewegen je vingers minder over het toetsenbord. Dit zal je toekomstige 60-jarige zelf echt heel fijn vinden.

Combos

Om nog minder te hoeven bewegen over je toetsenbord kan het fijn zijn om bepaalde toetsen die je veel gebruikt, maar waarbij je onergonomische acties met je vingers moet ondernemen, dichterbij te brengen zonder iets van je lettertoetsen te hoeven opgeven. Door twee toetsen tegelijk in te drukken kun je een actie uitvoeren.

Zo heb ik de , en de . samen tot de enter gemaakt en de x en de c de tab. Want die gebruik ik regelmatig, maar de toetsen zitten veel te ver weg van je pinken om fijn te kunnen aantappen.

Een voorbeeld van de Karabiner website is het simultaan indrukken van de = en de backspace om zo de delete knop te krijgen.

Layers

Layers veranderen je toetsen in andere karakters over de hele linie. Stiekem gebruik je al layers op je toetsenbord (met shift ga je naar een andere layer) en ook op je telefoon. Zo zorgt deze knop er op iOS voor dat je omschakelt van de basis-layer naar de nummers-layer.

Dit maakt het mogelijk om allerlei toetsen weg te strippen van je toetsenbord. Het zou echt idioot zijn als je een toetsenbord zou gebruiken waarin de kleine letters en de hoofdletters allemaal een eigen toets hadden.

Persoonlijke aanpassingen

Er zijn mensen die zweren bij een compleet andere indeling van de letters op een toetsenbord. Zo zijn er Dvorak-, Coleman- en Workman-indelingen bijvoorbeeld. Ik heb nog niet de tijd en behoefte gehad om me daar volledig in te storten, maar ik heb wel een kleine wijziging gedaan aan mijn qwerty-indeling. Ik heb de p omgewisseld met de ;. De p gebruik ik véél vaker dan de ; dus ergonomisch een enorme win voor mijn rechterpink, die sowieso al dat getype niet zo fijn vind.

Nog veel meer mogelijkheden

• Ik heb een toets waarmee ik de huidige selectie ‘opzuig’ en met een tap weer uitspuug. Alsof het een stempel is. Hold is dus cmd-c en tap is cmd-v.
• Ik heb one shot modifiers ingesteld waardoor ik op shift kan tappen zonder ‘m vast te houden en dan zal de volgende toetsaanslag (bijvoorbeeld de Z) reageren alsof ook de shift toets erbij werd ingedrukt. Nog minder vingeryoga hierdoor.
• Ik heb een toets die in een keer cmd-shift-5 voor me indrukt. Dit is de shortcut om een professioneel screenshot te maken met Cleanshot X.

Maar Reinier, waarom ben je hier zo druk mee?

Ten eerste omdat ik graag aan het nerden ben met productiviteit. Sinds ik de kracht van het aanpassen van de capslock naar een hypertoets heb ondervonden, wilde ik meer. Daarnaast kreeg ik twee jaar geleden ineens wat last van mijn rechter pols. Niet zoveel dat werken ineens niet meer kon, maar wel zo'n zeurend gevoel dat ik het in de gaten moest houden. Ik verbeterde mijn werkhouding, kocht een nieuw toetsenbord en muis en de pijn werd minder en minder. Nu wil ik niet meer dat die pijn terugkomt of dat ik ooit last van RSI ga hebben, want ben ik teveel afhankelijk voor werk en levensplezier van mijn toetsenbord.

Mijn keymap

Om te beginnen heb ik twee keyboards waar praktisch maar 34 toetsen op zitten. Zo is elke toets op een ergonomische manier binnen vingerbereik.

De toetsenborden zijn ook nog eens ortholineair wat wil zeggen dat de toetsen in een strak grid op het toetsenbord zitten. Veel fijner dan de standaard waarbij de rijen schuin onder elkaar zitten.

Sowieso is het huidige keyboard-ontwerp dat je overal tegenkomt gebaseerd op de technische beperkingen van een typemachine van zo'n 150 jaar geleden, daar kom ik misschien op een andere keer op terug. Want het is natuurlijk waanzin dat we nog steeds beperkt worden door die beperkingen.

Dit is bijvoorbeeld mijn toetsenbord voor als ik op pad ben: de Boardsource Technik.

Mijn keymap staat ook openbaar in Github zodat andere van de code kunnen leren of zelf verbeteringen kunnen aandragen. Neem gerust eens een kijkje in de repository reinier/dotfiles

Base layer

Symbols

Numbers

Extend

Het kan zijn dat op het moment dat je dit leest mijn keymap alweer een beetje is aangepast. Want na een bepaalde periode merk ik weleens dat ik sommige acties vaker uitvoer dan andere en dat mijn handen daar op een bepaalde manier op reageren. Dan ga ik kijken wat ik efficiënter kan maken aan mijn keymap om zo de last van mijn handen nog verder te verlichten.

En nu?

Wil je ook de stap maken naar een eigen keymap of een ergonomischer toetsenbord kopen? Kijk dan eens naar kant en klare oplossingen zoals de ZSA Moonlander, de ZSA Planck of een keyboard van Keychron. En lurk ook eens een tijdje mee op ErgoMechBoards en kijk eens wat filmpjes van Ben Vallack die een flinke toetsenbordtocht heeft gemaakt om uiteindelijk op maar 18 toetsen uit te komen (dat gaat me wat te ver, maar wel enorm interessant).

Het inregelen van de HYPER-toets met Karabiner was mijn gateway drug naar het nog meer optimaliseren van mijn toetsenbord. Johannes Holmberg zet in de post Setting up a hyper key in vier simpele stappen uiteen hoe je op je Mac een HYPER-toets kan inregelen op je bestaande keyboard.

Boeken zorgen ervoor dat ik mee kan op reis met een karakter waar ik zelf niet op lijk. Op reis door gedachten van karakters, op reis in relaties, op reis door werelden die niet bestaan met bijzondere sociale omgangsvormen. Problemen oplossen die ik nooit zal tegenkomen. Uitdaging aangaan die ik nooit zal aangaan.

Dit is de reden waarom ik voornamelijk sci-fi en fantasy lees: Je vind dit soort zaken ook in ‘gewone’ romans, maar sci-fi- en fantasyboeken kunnen deze schuifjes helemaal openzetten omdat ze niet hoeven te voldoen aan de menselijke maat van deze wereld.

Voor mij werkt dat. Het is door het op een grote afstand te plaatsen op de een of andere manier nog dichterbij en maak ik het intenser mee.

Ik zal wat vaker delen wat deze boeken zijn. Om te beginnen met het afgelopen kwartaal waarin ik de volgende boeken heb gelezen.

A Psalm for the Wild-Built (Monk & Robot, #1) & A Prayer for the Crown-Shy (Monk & Robot, #2)

Auteur: Becky Chambers

✨ 4 uit 5 sterren.

Korte boeken over een monnik die compleet met rust gelaten wilt worden en dan juist een robot ontmoet in een wereld waar robots er zelf voor hebben gekozen geen contact meer te willen met mensen. Een filosofische serie over wat het is om mens te zijn. Ik heb er van genoten. Geen actie, geen mysterie, gewoon een mooi verhaal waarin de monnik en de robot je op sleeptouw nemen. De mooiste momenten vinden plaats tijdens de gesprekken tussen de monnik en de robot waarin ze verkennen wat hun overeenkomsten en verschillen zijn.

Dark One: Forgotten

Auteurs: Brandon Sanderson en Dan Wells

✨ 3,5 uit 5 sterren.

Het concept vond ik mooi: het is een verhaal dat wordt verteld als een true crime podcast en als productie is het als een volwaardig audio drama met een hele cast aan vertellers opgenomen. Er is dan ook geen versie van dit verhaal in tekstformaat.

En al vond ik het concept mooi, het uiteindelijke verhaal viel me wat tegen. Jammer, want Brandon Sanderson is een van mijn favoriete schrijvers van het moment.

Tress of the Emerald Sea

Auteur: Brandon Sanderson

✨ 4,5 uit 5 sterren.

Het verhaal volgt een meisje dat haar grote liefde achterna moet reizen over zeeën van sporen (als in ‘zaden’ zoals ze bv. in paddenstoelen te vinden zijn). Gekkigheid natuurlijk. Maar in de handen van Sanderson verandert het in een goed verhaal waarin de zeeën niet voor niks van sporen zijn gemaakt en waarin blijkt dat er een verteller is die zelf in het verhaal opduikt.

Dit is een van de vier boeken die Sanderson onder de radar schreef toen hij flink wat tijd over had door COVID. Conferenties en reizen gingen niet door en de tijd die hem dat opleverde heeft hij gestopt in het schrijven van nog meer boeken. Ik kan niet wachten op de volgende drie extra boeken (elk kwartaal een).

Het helpt wel als je meer boeken van Sanderson gelezen hebt, want veel van zijn boeken spelen zich af in hetzelfde universum (The Cosmere), maar noodzakelijk is het niet.

The Spare Man

Auteur: Mary Robinette Kowal

✨ 5 uit 5 sterren.

Een regelrechte moordmysterie. Maar dan op een cruiseschip. Op weg naar Mars.

Zonder al teveel van het mysterie te verklappen: je volgt een pas getrouwd stel waarvan één een ultra-rijke tech-onderneemster is en de ander een gepensioneerde detective. En

Ik blies hier redelijk snel doorheen en was zeer verrast door het verhaal, de sfeer en de karakters. Mocht je een allergie hebben voor woke: sla deze dan over (sla dan sowieso veel boeken die ik lees over). De samenleving in dit boek respecteert namelijk iedereens voornaamwoorden waar mee hij/zij/hen wenst aangesproken te worden. Iedereen is een ‘hen’ totdat de wens van de aangesprokene duidelijk is.

The World We Make (Great Cities, #2)

Auteur: N.K. Jemisin

✨ 3,5 uit 5 sterren.

Deel twee in de serie ‘Great Cities’ waarin steden tot leven komen in de vorm van avatars als ze een bepaalde volwassenheid hebben bereikt. Dit deel is gelijk het laatste deel en gaat direct verder waar deel 1 was geëindigd.

Met dit boek had ik meer moeite dan deel 1. Je merkte duidelijk in het boek dat N.K. Jemisin nogal aan het worstelen was met Trump, COVID en alles wat daarbij hoort. En dat snap ik, zeker binnen de context van dit boek. Langer over gedaan dan ik had gehoopt.

Elder Race

Auteur: Adrian Tchaikovsky

✨ 5 uit 5 sterren, meest van genoten dit kwartaal

Science fiction met een fantasy-gevoel. Je volgt een antropoloog op een verre planeet in een tijd dat de mensheid het universum heeft bevolkt door middel van generation ships. De antropoloog kwam aan op de planeet nadat de hele voorgeschiedenis van de ‘natives’ is vergeten en ze een soort pre-middeleeuws bestaan hebben opgebouwd. De antropoloog zien ze als tovenaar die ze vooral met rust moeten laten in zijn toren.

Het mooie van het boek is vooral je vanuit twee perspectieven het verhaal beleeft. Een vanuit de tovenaar waarin alles wetenschappelijk onderbouwd is en een ander perspectief van een van de natives waarin alles wat de tovenaar doet als magie wordt gezien. En laten ze nou net een tovenaar nodig hebben voor een probleem dat ze zijn tegengekomen!

Kort maart krachtig.

Toen Gabriel Gatehouse op straat bij een kiesbureau (Presidentsverkiezing van 2020 in de VS) een vreemd persoon interviewde over de toestand in de wereld vond hij het gesprek te vreemd en te wappie om het uit te zenden. Had hij het toch maar gedaan.

Een paar maanden later zag Gabriel de persoon namelijk alsnog op TV. Het bleek Jake Angeli te zijn en Jake had zich toegang tot het Capitol verschaft tijdens de rellen van zes januari 2021. Misschien ken jij Jake als degene die rondliep met een gehoornde bizonvelmuts. De persoon waardoor Jamiroquai meermalen heeft moeten uitleggen dat hij het niet was in het Capitol. Een bijnaam van Jake is Q(anon)-Shaman.

Omdat Gabriel Gatehouse dit niet zag aankomen begon hij zich te verdiepen in de denkbeelden van Jake. Hoe heeft het zover kunnen komen? Hoe groot is de stroming van mensen die geloven dat de VS wordt gerund door een elite van pedo’s met Hillary Clinton als hoogste orgaan? Wie zitten er achter Q-Anon?

Die zoektocht heeft Gatehouse mooi verpakt in de podcastserie The Coming Storm van de BBC. Uiteraard te beluisteren in je favoriete podcast app.

De laatste paar weken ben ik me wat meer gaan verdiepen in prompt based AI (zoals ChatGPT en Stable Diffusion) omdat het, zoals we nu al zien, niet echt meer te stoppen is.

Toch kan niemand in de toekomst kijken en kunnen we over een paar jaar in dezelfde situatie zitten als nu met de zelfrijdende auto: het had zo enorm veel potentie, maar om het écht goed te laten functioneren moet er nog heel wat gebeuren. De beroemde laatste 20% die 80% van de tijd in beslag gaat nemen. En bij dit soort technologieën is die hefboom zeer waarschijnlijk nog veel heftiger.

Maar net als de push naar de zelfrijdende auto waarbij nu de meeste nieuwe auto’s nu een heel eind komen door een zeer geavanceerde cruise-control, zo zal de “prompt-driven text-to-whatever models”-movement ook al hele waardevolle dingen achterlaten zonder dat het systeem gelijk zelfbewust is en onze banen gaat innemen.

Overigens zullen ook schadelijke dingen naar boven komen. Er is nu al genoeg data om te zien dat ChatGPT een enorme energieslurper is. Of dat er een flinke bias in zit voor witte hetero mannen. En dat het een enorme angst voor technologie teweeg brengt en ons in een Amische toestanden brengt. Zo zou deze hele trend weleens een net-negative kunnen blijken voor ons als samenleving.

Tijdens mijn research (wat in de basis gewoon veel aanklooien met de technologie is) kwam ik het artikel ChatGPT Explained: A Normie's Guide To How It Works van Jon Stokes tegen. Met dit artikel heeft hij me weer een stapje verder gebracht in mijn begrijpen van chat AI, machine learning, Large Language Models, etc. En niet alleen door wat hij zelf heeft geschreven, maar ook door de artikelen waar hij naar linkt.

Een paar interessante highlights:

do I really always want the truth? If I ask the model for a comforting bedtime story about a unicorn, do I really want it to go all Neil deGrasse Tyson on me and open with “well actually, Jon…”? Isn’t the model’s ability to make things up often a feature, not a bug?

Want om ons echt bij te staan als mensen, moet zo’n chat AI ook creatief kunnen zijn. En creatief zijn is vaak tegenstrijdig met 'waarheid'.

When I, a human being with a history and an identity and a set of goals and interests, observe a single point in the model’s probability space, it’s always up to me to interpret that point as language and to imbue it with meaning.

Dat is altijd iets om in je achterhoofd te houden: ChatGPT weet en snapt zelf helemaal niks. Het is aan ons mensen om de volgorde van woorden die ChatGPT je voorschotelt betekenis en waarde te geven.

Every time I hit “Send,” OpenAI is not only submitting my latest input to the model — it’s also adding to the token window all the previous exchanges in the session so that the model can take the whole “chat history” and use it to steer me toward the right lobe in its probability space.

Het was voor mij een eye-opener dat ChatGPT niet ‘onthoudt’ wat je hebt gezegd eerder in de conversatie, maar dat je elke keer dat je iets aan ChatGPT vraagt begint met een schone lei. Om toch te doen alsof er een conversatie aan de gang is voegt ChatGPT onder water de voorgaande conversatie toe aan de input. Zo lijkt het een conversatie terwijl ChatGPT niks hoeft te onthouden.

De hele AI trend blijf ik fascinerend vinden, maar ik ben er ook huiverig voor. Grote beloften worden er gedaan, trendsetters verkopen het als het nieuwe internet, guru’s zien nieuwe schapen ontstaan en de negatieve gevolgen worden vooral afgedaan als ‘het is niet tegen te houden’. AI is een keuze, ook al is het niet alleen jouw keuze.

In zo’n dertig minuten zet je deze smaakvolle, ietwat zoete, curry op tafel. Lekker met elk soort rijst, jij bent de chef. Nog sneller te maken als je voorgesneden blokjes pompoen koopt. Wil je minder afwas? Kook eerst de pompoenblokjes, bewaar ze op een bord wat je later gaat gebruiken en kook vervolgens in de pan waar je de pompoen in hebt gekookt de rijst.

Het recept is voor vier personen.

Ingrediënten

• 1 flespompoen
• 400 gram rijst
• 4 sjalotten
• 6 trostomaten
• 2 teentjes knoflook
• 200 gram linzen
• 250 ml kokosmelk
• 2 eetlepels hot currypoeder
• 1 pak naan (4 kleine of 2 grote naanbroden)
• 10 gram koriander
• 1 eetlepel olijfolie
• Zout
• Peper

Aan de slag

1. Snij de pompoen in blokjes en kook ze in 10 minuten gaar
2. Kook de rijst volgens de verpakking, giet af en laat staan (rijst kun je best na het koken een kwartier laten staan)
3. Snipper de sjalot, snij de tomaten in blokjes en hak de knoflook fijn. Spoel de linzen af en zet klaar.
4. Zet de oven aan voor het naanbrood (check verpakking voor temperatuur)
5. Bak met wat olijfolie op middelhoog vuur de knoflook tot het begint te kleuren en lekker ruikt. Voeg dan de sjalot toe en bak 2 minuten mee. Voeg de tomaat en de hot currykruiden toe met wat zout. Laat onder af en toe roeren een minuut of 5 pruttelen.
6. Voeg de gekookte pompoenblokjes toe met de kokosmelk en linzen. Laat het lekker een minuut of 8 stoven en als het te droog wordt voeg je wat water toe. Op het laatst nog wat zout en peper voor de smaak toevoegen.
7. Bak terwijl de curry stooft het naanbrood volgens de verpakking in de oven en hak de koriander fijn.
8. Serveer de curry met rijst, de gehakte koriander en het naanbrood.

De uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen lijkt erger voor het klimaat dan het is. Het verhaal dat Nederland massaal naar de stembus is gegaan om een dikke middelvinger aan de natuur te geven klopt namelijk niet, terwijl de media dit verhaal van BBB slikken als koek. Er heeft een enorme verschuiving plaatsgevonden, dat wel, maar vooral van FvD en CDA naar de BBB toe. Voor de rest is er niet zo heel veel veranderd.

De zetels in de eerste kamer zijn straks grofweg opgedeeld in 40 zetels voor snelle afname stikstof (GL, PvdA, PvdD, Volt, D66, SP, VVD), 26 zetels tegen stikstofplannen (BBB, PVV, JA21, FvD, 50+, SGP), en 9 zetels die geen idee hebben wat nu te doen (CDA, CU, OSF).

Dat het anders moet met de agrarische sector kan bijna iedereen wel voor zich zien (milieu, klimaat én dierenwelzijn), op de sector zelf en een enkeling die aan 'alternatieve feiten' doet na. Helaas zijn er best veel van deze enkelingen en stemmen ze niet meer op FvD, maar nu op BBB.

Naast stemmen is er gelukkig meer te doen als burger om positief bij te dragen aan verandering in de agrarische sector. Zo kun je letterlijk eigenaar van de oplossing worden door landbouwgrond te kopen.

Via Land van Ons koop je een stukje landbouwgrond en bepaal je daarmee dat dat stuk grond gaat bijdragen aan herstel van landschap en biodiversiteit. Het lijkt me een no-brainer om hieraan mee te doen en te zorgen dat de helft van Nederland niet meer in bezit is van Big Agro maar in bezit komt van ons allemaal, ten behoeve van ons allemaal.

Afgelopen weekend werden de Oscars uitgereikt. Voor Andy Baio elk jaar weer een moment om de thermometer in de filmpiraterij te stoppen. Hij doet dat door te statistieken te verzamelen van het (illegaal) downloaden van Oscar genomineerde films. En wat blijkt? Dat wat 10 jaar geleden nog erg gewild was, een ‘screener’-kopie van een Oscar genomineerde film, is compleet verdwenen. En dat komt niet door de manier waarop de organisatie achter de Oscars met het materiaal omgaat, maar omdat de wereld om hen heen verandert is.

I didn’t think there was anything the MPAA could do to stop screeners, and ultimately, there wasn’t. The world changed around them and made screeners largely worthless. The Oscar screener appears to be dead and buried for good, but the piracy scene lives on.

Andy heeft dit nu zo’n 21 jaar bijgehouden en met het teruglopen van gelekte screeners naar 0 zet hij een punt achter het project.

And with that, it seems like a good place to wrap this project up. The spreadsheet has all the source data, 21 years of it, with multiple sheets for statistics, charts, and methodology. Let me know if you make any interesting visualizations with it.

Door het stuk Nederland Veganland kwam ik dit bedroevende feit te weten:

We gebruiken in Nederland 80% van onze vruchtbare landbouwgrond voor de productie van dierenvoedsel

De balans is weg. Nederland bestaat qua oppervlakte voor de helft uit de agrarische sector (bron: CBS) en die hoeveelheid land wordt dus voor het allergrootste deel ingezet omdat we vlees willen eten en melk willen drinken (en een shitload daarvan willen exporteren). Bizar.

De bewijzen dat social media ons als samenleving tegenwerken hopen zich helaas op. Vroeger had je Linda de Mol, Sandra Remer en Ron Brandsteder als sociaal voorbeeld, nu zijn het duizenden mooie mensen die dagelijks door een algoritme je gezicht in worden geduwd. Het vertekent het Echte Leven op zo’n manier dat (jonge) mensen er depressief van worden.

Maar helpt stoppen? Nee, want social media is intussen onderdeel van het dagelijkse leven. Stoppen met social media is een vorm van zelfisolatie, vooral voor jonge mensen.

"Suppose that... a 12-year-old girl decided to quit all social media platforms. Would her mental health improve? Not necessarily. If all of her friends continued to spend 5 hours a day on the various platforms then she’d find it difficult to stay in touch with them. She’d be out of the loop and socially isolated."

Social Media is a Major Cause of the Mental Illness Epidemic in Teen Girls. Here’s The Evidence.

Het is een catch-22 waar we ons niet snel meer uitwerken. Bij roken en drinken had je eenzelfde soort sociale werking (deed je niet mee, dan viel je buiten de boot), dus ik heb nog wel hoop dat er een langzame verandering mogelijk is om de negatieve effecten van social media in de toekomst te beperken. Maar het gaat een hele tijd duren.

Deze fantastische manier van het bereiden van bloemkool komt bij ons zeker een keer in de maand op tafel. De texturen en smaken van deze schotel blijven ons elke keer positief verrassen.

Heb je geen ovenvaste hapjespan? Gebruik dan de hapjespan die je wel hebt en giet alles over in een ovenschaal voordat het de oven in gaat.

Liever helemaal vegan maken? Gebruik dan geen boter maar olijfolie en vervang de kaas en room voor vegan alternatieven.

Recept is voor 4 personen indien je er nog wat bij eet zoals rijst, gebakken aardappeltjes of een salade. Binnen een uur op tafel te zetten.

Ingrediënten

• 1 grote bloemkool, in kleine tot medium roosjes gesneden
• 30 gram boter
• 1 ui, fijngesneden
• 2 theelepels komijnzaad
• 1 theelepel middelscherp kerriepoeder
• 1 theelepel mosterdpoeder
• 2 groene chilipepers, zaadjes verwijderd en fijngesneden
• 1 theelepel zwart mosterdzaad
• 200 ml slagroom
• 120 gram belegen geraspte kaas
• 15 gram panko broodkruimels
• 5 gram peterselie, fijngesneden
• zout

Aan de slag

1. Zet de oven aan op 180 graden.
2. Kook de bloemkoolroosjes 3 minuten zodat ze net gaar zijn, giet ze af en zet opzij.
3. Doe de boter in een ovenvaste hapjespan (zie tip in introductie voor alternatief) van zo'n 24 cm doorsnee en zet hem op halfhoog vuur. Gaar de ui hierin in 8 minuten goudbruin. Voeg komijnzaad, kerriepoeder, mosterdpoeder en chilipeper toe en smoor het in 4 minuten terwijl je af en toe roert.
4. Warm het mosterdzaad 1 minuut mee en giet de room erbij. Doe er 100 gram kaas en ½ theelepel zout bij en laat de saus 3 minuten pruttelen tot hij licht gebonden is.
5. Roer rustig de bloemkool door de saus, laat nog 1 minuut staan en haal de pan van het vuur.
6. Doe de overgebleven 20 gram kaas in een kom en meng het broodkruim en de peterselie erdoor. Strooi het mengsel over de bloemkoolschotel en zet hem in de oven. Bak 8 minuten tot je de saus ziet borrellen.
7. Schakel de ovengrill op de hoogste stand en bak het gerecht er ongeveer nog 4 minuten onder tot de bovenlaag goudbruin en krokant is. Afhankelijk van de oven kan dit vrij snel gaan, dus hou het in de gaten!
8. Haal de pan uit de oven en laat nog even 5 minuten rusten voordat je het opdient.

Deze pasta is heerlijk kruidig, hartig en vol van smaak. De saus is prima een paar uur van te voren te maken zodat je alles nog beter kunt plannen. Dit recept is uiteraard ook lekker met andere pastasoorten. Zorg er dan wel voor dat je een pasta kiest die een mooie hoeveelheid saus kan vasthouden.

Voor vier personen.

Ingrediënten

• 40ml olijfolie
• 1 ui, fijngesneden
• 2 teentjes knoflook, fijngesneden
• 2 theelepels gemalen komijnzaad
• 10 gram tijmblaadjes, fijngehakt als het grote blaadjes zijn
• 1 citroen, helft van de schil geraspt en 2 eetlepels sap geperst
• 2 blikken kikkererwten van 400 gram, uitgelekt (480 gram)
• 1 theelepel bruine basterdsuiker
• 400 ml groentenbouillon
• 250 gram orecchiette
• 100 gram babyspinazie
• 15 gram peterselie, grofgesneden (platte peterselie)
• 2 theelepels za'atar
• Zout en peper

Aan de slag

1. Zet een hapjespan op hoog vuur met de olijfolie. Voeg de ui, knoflook, komijn, tijm, citroenrasp, halve theelepel zout en naar smaak versgemalen peper toe. Bak alles 4 minuten tot het gaar en goudbruin is.
2. Zet het vuur halfhoog en doe de kikkererwten en suiker in de pan. Bak alles 8 minuten en roer af en toe tot de kikkererwten bruin en krokant beginnen te worden.
3. Giet de bouillon en het citroensap in de pan en laat de saus 10 minuten zachtjes pruttelen tot hij licht is ingekookt.
4. Haal de pan van het vuur en zet opzij.
5. Kook de pasta volgens de verpakking gaar. Giet af en zet opzij.
6. Indien de saus niet meer warm is, verwarm de saus rustig op halfhoog vuur. Roer de spinazie en peterselie door de saus. De spinazie zal slinken.
7. Voeg de pasta toe aan de saus en roer alles rustig door elkaar.
8. Verdeel de pasta over borden, strooi er wat za'atar overheen en besprenkel met wat lekkere olijfolie.

Wat gebeurt er als je de geschiedenis eens zou omdraaien zodat de auto op natuurlijke grondstoffen vandaag de dag pas uitgevonden zou worden in een wereld waarin we al decennia lang elektrisch rijden?

I succeeded on the first try, causing the car to jump to life and emit all kinds of crazy noises. Imagine if a steam locomotive had a baby with a machine gun. That’s the sort of noise that comes out of a gas car. It evokes both excitement and concern.

Dat gedachte-experiment beschrijft Geoff Greer in zijn ‘review’ Gasoline Car Review.

Tom Scott analyseert in de video "I tried using AI. It scared me." nuchter de opmars van AI's die tegen je kunnen praten zoals mensen.

Hij gebruikt daarbij de vergelijking met Napster waarbij bepaalde technologie niet alleen voor nerds beschikbaar werd, maar de rest van de samenleving er ook op dook. Het was een voorbode van wat komen ging. Tom’s kapper begon ineens over ChatGTP en daarmee is voor Tom de trend ingezet.

Wat de huidige stand van zaken op het gebied van AI over de toekomst kan vertellen, kunnen Tom en ik je niet zeggen. Maar ik ben het met Tom eens als hij zegt dat het voelt alsof we aan de vooravond van iets groots staan.

We zijn daar nog (lang?) niet, maar de trend laat zich wel zien. En ik voel me daar niet helemaal senang bij, hoe nuchter ik er ook naar kijk.