Gerechtigheid met optimisme maar zonder hoop
11 april, 2025 ✍️ Reinier Ladan
Hi, Reinier hier,
Ik luisterde deze week naar twee podcasts met Tommy Wieringa. De eerste keer bij Het Uur van NRC (Youtube link, want de NRC-pagina met de podcast zit vervelend genoeg achter een betaalmuur terwijl de podcast gewoon gratis te beluisteren is), en later in de week bij De Ongelovige van de EO. Ik ben zelf een heiden, maar De Ongelovige heeft vaak enorm interessante gasten en de evangelische propaganda die je van de EO kunt verwachten is in de podcast afwezig. Een aanrader voor iedereen met of zonder geloof.
Wieringa was overal te gast om te praten over zijn essay Optimisme zonder hoop. Hij zat vorige week bijvoorbeeld ook bij Bar Laat wat óók een fijn gesprek was.
Het gesprek met Wieringa in De Ongelovige vond ik een stuk prettiger dan in Het Uur. Hij was er meer ontspannen en het ging op een toegankelijke manier meer de diepte in. Ik had dit niet verwacht. Ik twijfelde zelfs of ik De Ongelovige deze week gewoon moest overslaan omdat ik al naar Wieringa had geluisterd over precies hetzelfde onderwerp in Het Uur.
Naast allerlei interessante onderwerpen sprak Wieringa daar iets uit waar ik al mijn hele leven mee zit. (Audiofragment van wat Tommy daar precies zei, de uitspraak duurt zo’n 30 seconden). Kort samengevat: dat je je eigen leven leeft, maar dat er nog miljarden andere levens zijn waar je niks van mee krijgt. En dat gebeurt allemaal nu. Op dit moment. Al die andere levens. Het leed dat nu plaatsvindt. Het geluk. Verdriet, euforie, angst, onverschilligheid. Alles tegelijk. Ongrijpbaar. Onvoorstelbaar.
Het is ook waarom het verhaal The Egg van Andy Weir me zo raakt denk ik. Lees het verhaal in 3 minuten en je weet waarom.
Verder deze week…
Weg met reclame
Ad companies are never going to regulate themselves—it's like hoping for heroin dealers to write drug laws.
What If We Made Advertising Illegal? Terechte vraag van Kōdō Simone.
Reclame beïnvloedt ons zo sterk dat ik het idee niet eens meer radicaal vind. Laat mensen zelf nadenken in plaats van hen gedachten op te dringen.
Krijgen de “doe je eigen onderzoek”-mensen toch gelijk!
Webhike
🤪 Kijk uit met MCP's (een protocol voor AIs) want The “S” in MCP Stands for Security
👾 Elon Musk Rage Quits Gaming Livestream After Repeatedly Dying, Gets Mercilessly Mocked by Viewers. Het geeft maar weer aan wat een klein zielig mannetje Musk is.
🧽 Gerelateerd: Als je Elon Musk een vaatwasser zou laten maken dan zou je waarschijnlijk deze vaatwasser krijgen.
📉 Wat voor een idioot idee die Trumpheffingen zijn, laat deze XKCD strip goed zien.
Fantastische schrijfsters: Becky Chambers
Becky Chambers duikt diep in personages waar je van gaat houden, ook al lijken ze voor geen meter op je. Een ruimteschip voelt ineens gedurende het lezen van een boek als je thuis.
In de Wayfarers-serie van Becky Chambers draait het vooral om diversiteit, verbinding en begrip. The Long Way to a Small, Angry Planet is een warme roadtrip door de ruimte, waarin de crew je familie wordt.
A Closed and Common Orbit zoomt in op wat het betekent om mens te zijn. Door de ogen van een AI die probeert zich aan te passen aan een menselijk lichaam en een jonge vrouw op zoek naar haar plek, wordt je uitgedaagd om na te denken over identiteit en vrijheid.
In Record of a Spaceborn Few volg je personages op een ruimteschip-kolonie. Het boek laat zien hoe het is om te leven in een samenleving waar solidariteit en gemeenschap belangrijker zijn dan bezit of macht.
Met The Galaxy, and the Ground Within neemt Becky afscheid van deze serie met een warm verhaal over gastvrijheid en saamhorigheid tussen vreemden. Terwijl ze vastzitten op een afgelegen planeet leren personages uit totaal verschillende werelden elkaar écht kennen.
Becky Chambers zorgt voor empathie in haar boeken. Wederom een aanrader voor iedereen die denkt niet van sciencefiction te houden. En blijkbaar ook Elon Musk, want die kan zeker wat empathie gebruiken.
- The Long Way to a Small, Angry Planet (Wayfarers #1)
- A Closed and Common Orbit (Wayfarers #2)
- Record of a Spaceborn Few (Wayfarers #3)
- The Galaxy, and the Ground Within (Wayfarers #4)
Postscriptum
- Het beste boek dat ik van Chambers las is een kort verhaal over een stel wetenschappers die het universum in gaan om te ontdekken. Dat is het wel, maar o zo goed geschreven. To Be Taught, If Fortunate.
Inlichtingendienst voor de goede zaak
Deze interessante aflevering van de podcast Follow the Money interviewt gaat over Justice for Prosperity. Harm Ede Botje praat hierin met Jelle Postma, directeur van Justice for Prosperity, over het werk van zijn organisatie én over zijn persoonlijke drijfveren.
Jelle schetst hoe rechts-populistische politici bewust angst en verdeeldheid zaaien om aan populariteit te winnen. Ze maken minderheden – van migranten tot LHBTI+ gemeenschappen – tot zondebok, vergelijkbaar met hoe in de jaren dertig Joden werden aangewezen als schuldigen voor maatschappelijke problemen.
Justice for Prosperity verzamelt publieke data, maar zet ook informanten in om bijeenkomsten bij te wonen, bijvoorbeeld waar politici als Orbán en Wilders spreken. Juist bij bijeenkomsten waar de organisatie zelf niet welkom is, proberen ze inzicht te krijgen in de besproken thema’s.
Grofweg richt Justice for Prosperity zich op vier groepen die een bedreiging vormen voor de democratie:
- Ultra-conservatieven
- Extreem-rechts
- Extremisten en influencers
- Oligarchen
Postma onthult hoe invloedrijke buitenlandse spelers – van gefortuneerde Russische oligarchen tot Amerikaanse religieus-conservatieve lobby’s – deze bewegingen voeden met geld en steun. Miljoenen dollars en euro’s vloeien vanuit de Verenigde Staten en Rusland naar Europese organisaties die zich verzetten tegen bijvoorbeeld abortusrechten en gendergelijkheid.
Zijn boodschap en missie zijn helder: alleen door kennis te delen en krachten te bundelen kunnen we de gecoördineerde aanvallen van populisten, oligarchen en ultraconservatieven effectief counteren en onze democratische waarden beschermen.
Zeker het beluisteren waard!
🔮 Kapitalistisch geneuzel
De boeken die ik laatst heb getipt
- Long Way To A Small Angry Planet van Becky Chambers (paperback maar 8,49 nu)
- The Ten Thousand Doors of January van Alix E Harrow
- Black Sun van Rebecca Roanhorse
- Alien Clay van Adrian Tchaikovsky (let op, dit is een man!)
- Het Vijfde Seizoen van N. K. Jemisin
- The Calculating Stars van Mary Robinette Kowal
- A Memory Called Empire van Arkady Martine
- Het Recht van de Radch van Ann Leckie
De spellen die we thuis spelen
- Azul: Tegels verzamelen, patronen vormen, paleismuren versieren, punten scoren.
- Star Realms: Intergalactisch kaartspel. Bouw je deck, versla je tegenstander.
- Wingspan: Verzamel vogels, leg eieren, scoor punten in je natuurgebied.
- Ticket To Ride Europe: héél leuk met z’n tweeën, en je topo-kennis gaat als een trein.
- Exit - Raadselplezier met Monsters: Vind uit welke monsters de koektrommels hebben gestolen!
Noemenswaardige zaken uit onze keuken
- Onze onverwoestbare Le Creuset gietijzeren pan.
- De Hario V60 koffie-dripper om heerlijke koffie mee te zetten.
- De Brabantia keukenweegschaal om zonder batterijen dingen af te wegen.
- Kookboek Simple van Yotam Ottolenghi om snel, makkelijk en gezond doordeweeks te koken.
Dat was ‘m weer, tot de volgende keer! 👋