Wat gebeurt er als je een AI-agent aanstuurt alsof je een hond vraagt de motor van je auto te repareren? Je krijgt vibe coding. Een term die pas een paar maanden oud is, maar door iedereen al gebruikt wordt.
In deze scherpe talk van Steve Krouse legt hij uit waarom het huidige gebruik van LLM’s in softwareontwikkeling niet het beloofde walhalla is, maar eerder een recipe for disaster: legacy code die niemand begrijpt, geproduceerd door een AI-assistent die je mentale flow voortdurend onderbreekt.
“Wanneer je vastloopt, zit je echt muurvast,” zegt Steve. En dat is precies het probleem: vibe coding laat je niet in je eigen ritme komen. Je stuurt een prompt, wacht een paar minuten, krijgt iets terug dat nét niet is wat je bedoelde, en zo blijf je ronddobberen zonder echt grip te krijgen op wat je maakt.
Daar komt bij dat de ontwikkeling razendsnel gaat. Je moet een LLM telkens opnieuw leren kennen. Als een viool om de paar maanden zou veranderen, zou niemand ooit viool leren spelen, aldus Steve.
Toch zijn tools als deze niet waardeloos. Zoals Steve laat zien, kunnen LLM’s fantastisch zijn voor repetitieve taken, mits het creatieve proces bij de mens blijft. Bijvoorbeeld een video-editing-app waarin jij het script aanpast en de AI vervolgens de uitvoering verzorgt. Jij bepaalt het verhaal, de LLM voert het uit. Zo blijft de creativiteit waar die hoort, bij de mens.
We leren onze kinderen nog steeds wiskunde, ook al doen computers al het rekenwerk. Maar het oefenen en begrijpen van wiskunde in je brein heeft enorme waarde. De wereld zou er heel anders uitzien als we sinds de jaren 80 geen generaties meer hadden leren rekenen.
Hetzelfde geldt voor Informatie Technologie. Als we dit vakgebied uit handen geven, komen we tot stilstand. Vibe coding leidt niet tot creatieve doorbraken. Daarvoor is een diepere understanding nodig van het vakgebied van de programmeur.